اشعار استاد عباس کمندی (قسمت اول)

شعر اول ماچی دووژمن:

هه‌رگیز مه‌وه‌سه دل به سه‌فای دوژمنی دانا

چون عاقله حه‌قی به وه‌فاداری ئه‌سینی

نه‌تدیوه که لافاو به ماچی لچی دیوار

چون سوستی ئه‌کا و په‌یکه‌ری قورسی ئه‌رمینی

شعر دوم ده‌رمانی پیری:

بو دل کوشتنی عاشقی هه‌ژار

پیری ده‌ردیکه ده‌وا نادیار

مه‌گه‌ر بو ده‌رمان بخشی له شانت

هه‌وای ده‌ست دوس گوشه‌ی زولف یار

شعر سوم ویجدانی چه‌ک‌داری:

روژی که بووی به ساحب چه‌ک

ده‌خیلم هوشی شانت بی

که کاتی ئه‌یخه‌یه سه‌ر شان

ویجدانت لیوه ده‌رنه‌چی

شعر چهارم بیره‌وری:

روژی نییه نه‌یته خه‌یال شه‌وی نییه نه‌یته خه‌وم

روژی نییه هه‌تاکوو شه‌و یه‌کسه‌ر به‌تاسه‌ته‌و نه‌وم

جاروباری لیت زیز ئه‌بم ئه‌لیم که ناوت قه‌د نه‌به‌م

چاو ئه‌که‌مه‌و خه‌ریک پرسین حه‌والی تو له‌م‌وله‌وم

دل غه‌رقی گیژاوی خه‌یال مه‌یلت له‌سه‌ر بیرت وه‌بال

نه ده‌شت و ده‌ر نه حه‌وش‌ومال بو نابی کاتی بسره‌وم

خوزگا ئه‌بوو به ده‌ست‌وبرد یادت له نیو دلما ئه‌مرد

به‌لکوو به ته‌نیا کاتی کورت به ده‌ردی خومه‌و داکه‌وم