مشاهده دیوان استاد مولوی کرد (ئازیز دیاره‌ن)

متن کامل شعر ئازیز دیاره‌ن:

ئازیز دیاره‌ن واده‌ی لوامه‌ن

ئه‌لوه‌دای ئاخر ئه‌وه‌نامامه‌ن

ده‌وله‌ته‌که‌ی وه‌سل پا نه زه‌واله‌ن

جاریوته‌ر دیده‌ن بالات مه‌حاله‌ن

سا دلم وه‌ش‌که‌ر وه ئیلتیفاتی

بدیه وه لاوه بوینووت ساتی

با به‌یو شنوی شیرین رازه‌که‌ت

گوش ده‌‌رو لادی مه‌ینه‌ت گازه‌که‌ت

ئاخر سه‌فه‌ره‌ن را خه‌یلی دووره‌ن

مه‌نزل بی‌پایان توشه زه‌رووره‌ن

دینت توشه‌ی چه‌م مه‌یلت توشه‌ی دل

رازت توشه‌ی گوش مه‌نزل وه مه‌نزل

کی زانو چون بو ئه‌ی دنیای فانی

با ببو نه به‌ین گه‌ردن ئازادی

من شه‌وی ناله‌م جوش ئاوه‌رده‌بو

سه‌گی ئاسانه‌ت بیدار که‌رده بو

یا ناسته‌بو سه‌یل دیده‌م نه‌فه‌سی

نه‌سیم گه‌ردی پات به‌رو په‌ی که‌سی

جه‌مینت زه‌حمه‌ت نیگام کیشابو

که‌فی پات وه خار دیده‌م ئیشابو

یا که‌رده‌بو دل دیوانه‌ی دل ته‌نگ

وه‌ختی نیشانه‌ی دلان په‌ی خه‌ده‌نگ

په‌له‌په‌ل په‌ی زه‌وق زامی وه تیرت

ئازار دابو تای زولفی زنجیرت

یا خو تو دابوت وه دل مه‌زه‌ی مه‌رگ

تیری خه‌ده‌نگت دابو نه‌توی جه‌رگ

یا مه‌رده بوت دل دیوانه‌ی دلگیر

جه تیرئه‌ندازی که‌رده‌بوت ته‌قسیر

یا نه‌دابوت توز گه‌ردی پالاکه‌ت

په‌ری سورمه‌ی چه‌م سفته‌ی بالاکه‌ت

تو بویه‌ر جه من من زوو ویه‌ردم

هیممه‌ت بو ها ژار مه‌حروومیت وه‌ردم

چه‌پگه‌رد په‌ی دووریت شانا موره‌ی نه‌رد

وه زاهر بانه‌ش وه به‌هانه که‌رد

تا فه‌له‌ک په‌یمان نه به‌هانه بو

ئه‌ر سه‌د بانه بو باز شوکرانه بو

ئه‌ر فرسه‌تش دا په‌ی دل خه‌مینت

عومری دووباره‌ن جاریوته‌ر دینت

وه‌ر ناستش ئازیز تو وه سلامه‌ت

دیده‌نی دیدار که‌وت ئه‌و قیامه‌ت